Hastanede Yatmamış COVID-19 Hastalarında Uyku Kalitesi: Ulusal Kesitsel Bir Çalışma
Amaçlar
Uykusuzluk, COVID-19 enfeksiyonundan sonra sık görülen bir semptomdur; ancak mevcut kanıtlar hastanede yatan COVID-19 hastaları arasındaydı. Bu çalışma, hastanede yatmayan COVID-19 iyileşmiş popülasyonda uykusuzluk prevalansını değerlendirmeyi ve depresyon ve anksiyete ile ilişkisini belirlemeyi amaçlamıştır.
Yöntemler
İlk COVID-19 enfeksiyonundan sonraki 6 ay içinde COVID-19’dan kurtulan ve hastaneye yatış gerektirmeyen 1.056 kişiyle kesitsel bir çevrimiçi anket gerçekleştirdik. Uykusuzluk Şiddet İndeksi ve Depresyon Anksiyete ve Stres Ölçeği-14 kullanılmıştır. Depresyon ve anksiyete skoru ile katılımcıların uykusuzluk düzeyi arasındaki ilişkileri incelemek için çok değişkenli lojistik regresyon kullanılmıştır.
Bulgular
Uykusuzluk prevalansı %76,1’dir ve bunların arasında katılımcıların %22,8’i şiddetli uykusuzluk skoru almıştır. Katılımcıların üçte biri daha kötü uyku kalitesi, daha kısa uyku süresi ve uykuya dalmanın daha zor olduğunu, yarısı ise COVID-19 enfeksiyonundan sonra daha fazla uyanık gece geçirdiğini bildirmiştir. Depresif (OR 3,45; %95CI 1,87-6,34) veya anksiyeteli (OR 3,93; %95CI 2,52-6,13) katılımcıların uykusuzluk geliştirme olasılığı önemli ölçüde daha yüksekti. Uykusuzluğun diğer risk faktörleri arasında önceden var olan kronik rahatsızlıklar ve yüksek eğitim seviyesi yer alırken, COVID-19 semptomları ve süresi önemli ölçüde ilişkili bulunmamıştır.
Sonuçlar
Çalışmamız, hastaneye yatırılmayan COVID-19 mağdurları arasındaki önemli uykusuzluk yükünü ve COVID-19’un bu uzun vadeli etkisinin gelişiminde depresyon ve anksiyetenin önemli ilişkisini vurgulamaktadır. Bu bulgular, bu popülasyonda hem psikolojik hem de uyku sağlığını ele alan kapsamlı müdahalelere duyulan ihtiyacın altını çizmektedir.
DOI: https://doi.org/10.3389/fpubh.2023.1281012
yorumlar