Tedavisinde yıllardır yaprak kıpırdamayan hastalık: Primer Biliyer Kolanjit

Tedavisinde yıllardır yaprak kıpırdamayan hastalık: Primer Biliyer Kolanjit

Primer Biliyer Kolanjitte Elafibranor’un Etkinliği ve Güvenliliği

Arka plan

Primer biliyer kolanjit, interlobüler safra kanallarının yıkımı ile karakterize, kolestaz ve karaciğer fibrozuna yol açan nadir, kronik kolestatik bir karaciğer hastalığıdır. Oral, ikili peroksizom proliferatörle aktive olan reseptör (PPAR) α ve δ agonisti olan elafibranorun primer biliyer kolanjit için bir tedavi olarak faydası olup olmadığı bilinmemektedir.

Yöntemler

Bu çok uluslu, faz 3, çift kör, plasebo kontrollü çalışmada, ursodeoksikolik aside yetersiz yanıt veren veya kabul edilemez yan etkileri olan primer biliyer kolanjitli hastaları günde bir kez 80 mg dozunda elafibranor veya plasebo almak üzere rastgele (2:1 oranında) atadık.

Birincil sonlanım noktası 52. haftada biyokimyasal yanıt (normal aralığın üst sınırının <1,67 katı alkalen fosfataz düzeyi, başlangıçtan ≥%15 azalma ve normal total bilirubin düzeyleri olarak tanımlanmıştır) olmuştur.

Önemli ikincil sonlanım noktaları 52. haftada alkalin fosfataz seviyesinin normale dönmesi ve En Kötü Kaşıntı Sayısal Derecelendirme Ölçeğinde (WI-NRS; puanlar 0 [kaşıntı yok] ile 10 [akla gelebilecek en kötü kaşıntı] arasında değişmektedir) ölçüldüğü üzere, başlangıçtan 52. haftaya ve 24. haftaya kadar kaşıntı yoğunluğundaki değişimdir.

Bulgular

Toplam 161 hastaya randomizasyon uygulanmıştır.

Elafibranor alan hastaların %51’inde (108 hastanın 55’i) ve plasebo alan hastaların %4’ünde (53 hastanın 2’si) biyokimyasal yanıt (birincil sonlanım noktası) gözlenmiştir; aradaki fark yüzde 47 puandır (%95 güven aralığı [CI], 32 ila 57; P<0,001).

Alkalen fosfataz düzeyi 52. haftada elafibranor grubundaki hastaların %15’inde normale dönerken plasebo grubundaki hastaların hiçbirinde normale dönmemiştir (fark, yüzde 15 puan; %95 GA, 6 ila 23; P=0,002).

Orta ila şiddetli kaşıntısı olan hastalar arasında (elafibranor grubunda 44 hasta ve plasebo grubunda 22 hasta), WI-NRS’de başlangıçtan 52. haftaya kadar en küçük kareler ortalama değişimi gruplar arasında anlamlı farklılık göstermemiştir (-1,93’e karşı -1,15; fark, -0,78; %95 GA, -1,99 ila 0,42; P=0,20).

Elafibranor ile plaseboya göre daha sık görülen advers olaylar arasında karın ağrısı, diyare, bulantı ve kusma yer almıştır.

Sonuç

Elafibranor ile tedavi, kolestazın ilgili biyokimyasal göstergelerinde plaseboya göre önemli ölçüde daha fazla iyileşme ile sonuçlanmıştır.

 

https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2306185?query=featured_home

yorumlar